ZENGİNLİK VE FAKİRLİK…
Çok güzel bir hikâye..
Kendisini fakir gören insanların, aslında ne kadar zengin olduklarını da gösteriyor okuyacaklarınız.
Her şey hangi zaviyeden bakıldığına bağlı.
Hepimiz başkalarının servetine göz koymaktansa, sahip olduğumuzun farkına varsak, belki daha aydınlık bir dünyada ve daha mutlu yaşayabiliriz.
***
Çok zengin bir adam, bir gün oğlunu yanına alarak, insanların ne kadar fakir olabileceğini göstermek için köye götürür.
Çok fakir bir ailenin evinde bir gün, bir gece misafir olurlar.
Şehre dönerken, baba oğluna sorar:
– İnsanların ne kadar fakir olabileceğini gördün değil mi?
– Evet gördüm babacığım. –
Peki, gördüklerini anlat bakalım.
– Şunu gördüm:
Bizim evde bir köpeğimiz, onların 4 köpeği var.
Bizim evde bahçenin yarısı kadar havuzumuz var; onların kilometrelerce uzunluğunda dereleri var.
Bizim bahçede pahalı lambalarımız, onların yıldızları var.
Bizim terasımız ön bahçeye kadar, onlarınki ise ufka kadar uzanıyor.
Ne kadar fakir olduğumuzu gösterdiğin için teşekkür ederim babacığım.
***
ZENGİNLİK ÜZERİNE DERLEMELER !.
* Zengin; çok mala sahip olana denmez, zengin kalbi olana denir. Kalp zenginliğinden mahrum olan kimse, ne kadar geniş servete sahip olursa olsun yine fakirdir. Tamamı ve hırsı sebebiyle de halk nazarında hakirdir. Kalbi zengin olan kimse de ne kadar fakir olsa herkesin nazarında muhteremdir…
Zenginlik mal çokluğuyla değildir. Bilakis zenginlik göz tokluğuyladır…(Hz. Muhammed)
* Zengin kişi elindekini yeterli görendir…
* Zengin olmak istersen kanaatten başka bir şey isteme, çünkü kanaat, hoş, tatlı bir devlettir…
* Zenginliği olmayan adamı, adamlığı olmayan zengine tercih ederim…
* Zenginlik gübredir. Yalnızca saçıldığında yararlı olur…
* Zenginlik ve güzellikle bulunan ihtişam, geçicidir ve kolay zedelenir. Erdemse, muhteşem ve ölümsüz bir servettir…
* Zenginlik, dünya köleliğinden âzâd olmaktır…(Hasan-ı Basri)
* Zenginlik, servetini kaybettiğinde geriye kalandır…
*Zenginlik, servetini kaybettiğinde geriye kalandır…
HALUK CANGÖKÇE
20. Kasım. 2015
