BEŞİKTAŞ’LI OLMAMIN SEBEPLERİİ!…
Ben çocukken mahallemizdeki abilerimiz “Delikanlı adam renkli takım tutmaz” derdi .. Belki de ondandır Beşiktaş’ı tutmamın nedeni….
Asaleti ve masumiyeti simgeleyen renklerdir SİYAH VE BEYAZ…
Bilinen bir hikayedir..
Çocuğun amcası gelir Fenerli olursan bisiklet alacağım der…
Çocuk saf saf Feneybahçe Feneybahçe der… Amcası bisiklet almaz…
Sonra çocuğun dayısı bırak Feneri cimbomlu ol sana futbol topu alacağım der…
Çocuk yeyeye yayaya Gassaray Gassaray cimbombom diyerek mahalleyi inletir ama dayı da sözünü tutmaz..
Çocuk biraz büyüdüğü zaman alayına isyan Beşiktaşlıyım der ve bir daha da Beşiktaşı bırakmaz…
Hatta çarşı bunun bestesini yapmıştır.
Amcam istedi Fenerli olayım, dayım istedi Cimbomlu olayım, alayına isyan Beşiktaş’lıyım, amcamın dayımın… diye devam eden bir bestesi var…
Ben Rahmetli babamla, sık sık Beşiktaş’ın maçlarına giderdim. (Genelde de takım hep mağlup olurdu…)
Her maç çıkışında babamdan hep aynı sözleri duyardım…
“Ruhsuz bu takımın oyuncuları ruhsuz”… “Oğlum aklın varsa sakın Beşiktaşlı olma!”…”
“Bu takım beni senelerce hep üzdü, bari sen üzülme”…
Fakat ben rahmetli babamı dinlemedim ve Beşiktaş’ı tuttum..
Aradan 50 sene geçmiş olmasına rağmen hala bir takıma ait olma, bir takıma bağlanma ve bir rengi sevme hissini dün gibi hatırlarım.
Adı yeter, asaleti yeter..
Bu takımı tutmamın sebebi neydi diye sorarsanız, size vereceğim mantıklı tek cevap “baba sevgisinden” diyebilirim…
Başka da mantıklı bir sebebi yok Beşiktaş’ı tutmamın
İnanın zaman zaman düşünüyorum ve tek mantıklı bir gerekçe bulamadım.
Buldum aslında ama o sayılmaz…
Neyse.
Ya bir insan niçin Beşiktaşlı olur ki?…
Stat desen maçta başına çökebilir adamın, başarı desen, en son 10 sene önce şampiyon olmuş, Avrupa’da başarı desen tarihinde yok zaten.
Ah pardon Çelsi’ye gol atmıştı Sergen. (iki, iki)..
Eeee, Başka.
Renkler?..
Lan çok saçma. Siyah beyaz ise olay, git Juventüs’ü tut; Reali tut..
Semti mi güzel? Evet fena değil. Mecidiyeköy’den güzel. Sırf semt içinse git Samatyaspor’u tut Allah aşkına.
Cidden cevaplanamayacak bir şey bu.
Bu takımı tutmak için mazoşist olmak lazım!…
Zira bir insan gelecekte kanser olacağını bile bile yapar mı? bu yalnışı!..
Aşk işte..
Manyağız .mına koyim evet.
Bu takım öldürmez, süründürür…
Özet; seviyorum n’apiyim?
Sevginin sebebi mi olur arkadaş. Seversin işte.
Sevgiline der misin “seni şu şu sebeplerden dolayı seviyorum” diye. Aşkın sebebi olur mu hiç?
Sebebini bilmem ama seviyorum arkadaş.
Acısıyla tatlısıyla. Başarısıyla beceriksizliğiyle.
Sebebi ne derseniz eğer sevmektir işte.
Ama onu açıklayamam işte, sevgiyi anlatacak bir alfabe çıkmadı henüz…
Yıllardır süregelen “bir gün herkes Fenerbahçeli olacak, geri kalan 364 gün Galatasaraylı.” gibi saçma sapan bir muhabbete, çarşı’nın “bir gün herkes Beşiktaşlı olmasın, bırakın o ayrıcalık bize kalsın “pankartıyla duruşlarını sonuna kadar ifade etmiş olmaları, zamanında fena halde dumur etmişti.
Sırf bu kaliteli taraftara dahil olabilmek için bile tutulur bu takım.
BEŞİKTAŞLI OLMAK NE DEMEKTİR?..
Başarı ya da başarısızlıktan çok tribünde eğlenmektir Beşiktaş’lı olmak.
“Kanserden ölmesin Karadeniz yeter ulan!” pankartları açmaktır.
“Bırakın Hasan keyfine baksın, Hasankeyf sular altında kalmasın” demektir.
“Alayına sobe, çocuk pornosuna hayır” demektir.
“Hepimiz ozon tabakasıyız” demektir.
“Çarşı tiyatro yıkımınada karşı” demektir.
“Nükleersiz Türkiye demektir.
“Çarşı kendine karşı” demektir..
———
Sevgi anlaşmak değildir.
Nedensiz de sevilir.
Bazen küçük bir an için
Ömür bile verilir.
——-
Biz gol oldu diye ayağa hiç kalkmadık .
Çünkü biz hep ayaktaydık!!
Ne Şampiyonluk,
Ne Kupa,
Aşkımız BEŞİKTAŞ’a…
—–
Bir gün herkes Beşiktaşlı olmasın… Bırakın o ayrıcalık bizde kalsın…
——-
Çeşitli Makale ve Yazılarım için:
http://www.turklider.org/TR/DesktopDefault.aspx?tabid=1583 da ” Haluk Cangökçe Gözüyle”
