SENELER BİRBİRİ ARDINA DEVRİLİP GİDİYOR…
Çok zaman önceydi.
O kadar zaman önceydi ki, zaman diye bir şey yoktu.
İnsanlar, güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı.
Derken, zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan.
Bir parçasına, “DÜN” dedi, diğer parçasına “BU GÜN”, öteki parçasına da “YARIN”.
Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu.
Dünü düşünüp pişman oldu, yarını düşünüp telâşlandı; ama işin ilginç tarafı, tüm telâş ve pişmanlıkları, güneş doğup batıncaya kadar yaşadı.
Farkında olmadan rezil etti bugününü.
Oysa yarın, bugüne dün diyor; dün de, bugün için yarın diyordu.
Bir türlü beceremedi.
Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı.
Bugünü eline yüzüne bulaştırdı…
Mutsuz oldu insan.
Ve ne gariptir ki, yarının telâşını da, dünün pişmanlığını da, hep bugün yaşadı; ama bugünü hiç yaşayamadı.
Ne yarın, ne de dün!…
*Sevgimizin nefretimizden, umudumuzun korkumuzdan, merhametimizin gazabımızdan büyük olduğu bir dünya dileği ile..
*Allah nice yıllara erdirsin…
***
Çeşitli Makale ve Yazılarım için:
http://www.turklider.org/TR/DesktopDefault.aspx?tabid=1583 da ” Haluk Cangökçe Gözüyle”