KARLI VE SOĞUK BİR ANKARA GÜNÜNDEN, SICAK BİR HİKAYE….
30 Ocak 2011 Pazar,
IHLAMUR AĞACI ALTINDA…
Uzun yoldan gelmişim.
Bitkinim.
Gecenin çok geç bir vakti…
Gözlerimden uyku akıyor.
Arabayı park edip kendimi zorlukla dışarı attığım anda…
Aman yarabbim, bu ne güzel koku! Bir ıhlamur ağacının altındaymışım meğer.
Bu cennet kokusunu bırakıp eve girmek yerine oracığa diz çökmek geliyor içimden.
“Bitkinliğimin ne önemi var şu an”, diyorum kendime; “şükür ki, bir acıdan, bir dertten, bir hastanenin acil servisinden falan gelmiyorum”…
Valizlerimi yere koyup ıhlamur ağacına bakan basamaklara oturuyorum. Kokuyu iyice içime çekiyorum.
Bu gece ıhlamur kokularıyla başı dönen kaç kişi varsa dünyada, onlarla kendimi kardeş hissediyorum…
Çeşitli Makale ve Yazılarım için:
http://www.turklider.org/TR/DesktopDefault.aspx?tabid=1583 da ” Haluk Cangökçe Gözüyle”
