YARIN 82 YAŞINA GİRİYORUM….
“Ne çabuk geçti değil mi”, der gibi bakan yıllar var arkamda.
Her biri bir durakta indi, binmedi bir daha.
Ama bazıları, içimde yer etti; anı oldu, iz oldu, ders oldu.
Kırk yaşımda hızla yürüyordum, elli yaşımda biraz durup etrafıma bakmayı öğrendim.
Altmışlarımda zamanın kıymetini, yetmişlerimde insanın kalabalıkta da yalnız kalabileceğini fark ettim.
Ve bugün…
Seksen iki yaşıma girerken, artık biliyorum: hayat ne geçmişte ne gelecekte.
Hayat, tam da şu anda—şu satırda.
Belki eskisi kadar hızlı yürüyemiyorum, ama her adımım daha anlamlı artık.
Gözlerim daha buğulu, evet, ama bakışlarım daha derin.
Kalbim daha yavaş çarpıyor olabilir, ama her çarpış daha gerçek.
İnsan yaş aldıkça azalmaz; derinleşir, olgunlaşır, sadeleşir.
Tıpkı iyi bir şiir gibi…
Az kelimeyle çok şey anlatır hâle gelir.
Bu yaş günümde dileğim şu:
Şükretmeyi hiç bırakmamak, anıları sevmeye devam etmek,
ve her yeni günü hâlâ bir armağan gibi karşılayabilmek.
82 yaşım kutlu olsun.
Ömrümün bu mevsiminde, hâlâ nefes alabiliyor, hâlâ sevebiliyor, hâlâ yazabiliyorsam…
Demek ki hayat hâlâ benimle.
….
Evet yarın 82 yaşıma giriyorum.
Ben, Haluk Cangökçe, yılların izini taşıyan ellerimle bu satırları yazıyorum.
Zaman dediğimiz şey; bazen bir nefes, bazen bir ömür kadar uzun.
Geriye dönüp baktığımda, dolu dolu yaşanmış bir hayat görüyorum.
Ne eksiksiz, ne de hatasız…
Ama samimi, dürüst ve derin.
Çocukluğumun toprak yolları, gençliğimin heyecanlı adımları, orta yaşlarımın mücadeleleri, ve bugün, yaşlılığımın dingin sabahları…
Her yaşımda bir şey öğrendim.
Sabretmeyi, beklemeyi, bırakmayı…
Affetmeyi, hatırlamayı, şükretmeyi…
Ve belki en önemlisi: anda kalmayı.
82 yıl boyunca tanıdığım insanlar, kurduğum dostluklar, kaybettiklerim ve hâlâ kalbimde yaşayanlar…
Hepsi bende bir yer tuttu.
Her biri bana ben olmayı öğretti.
Bugün hâlâ gökyüzüne bakabiliyorsam, bir çiçeği sevebiliyorsam,
bir fotoğrafa gülümseyebiliyorsam, demek ki hâlâ yaşayan bir tarafım var.
Bu doğum günümde dileğim çok basit:
Hayatın kalan kısmını da, geride kalanlar kadar güzel, sade ve sevgiyle geçirmek.
Çünkü insan yaşlandıkça değil, sevgisiz kaldıkça eksilir.
KENDİME NOTUM…
Nice yaşlara Haluk…
Kendine, anılarına ve yarına hep iyi bak.
14.05.2025
